Powrót do przeszłości – seria o historii związanej z drukiem! – cz. 3

Dziś przenosimy się w czasie do końcówki XI wieku, czyli czasu, gdy tańszy papier czerpany dotarł do Europy z Chin. Został on przywieziony na Sycylię przez Arabów i to tam powstała pierwsza papiernia w Europie!

Wpłynęło to także na przyspieszenie rozwoju druku drzeworytniczego, z którego korzystano w celu powielania inicjałów oraz ornamentów. Historycy za najstarszą odbitkę uznają tzw. Madonnę Brukselską z 1418 roku. Dodatkowo ruch zapoczątkowany przez Marcina Lutra znacząco zwiększył zapotrzebowanie na druki. Nie tylko zresztą w Europie rozwój druku nabrał wtedy tempa, ponieważ w tym okresie również w Korei panował złoty okres drukarstwa.

I tu docieramy do XV wieku, gdy wynaleziono wymienną czcionkę drukarską. W latach 1452-1455 Jan Gutenberg wydrukował Biblię Mazarina (również znaną jako Biblia Gunterberga). Większa część druku powstała na papierze, a mniejsza na pergaminie. Gutenberga nazywamy jednak ojcem druku nie ze względu na wyżej wymienioną pracę, a dlatego, że wynalazł aparat do odlewania znaków z wymiennych matryc oraz prasy drukarskiej! Właśnie te wynalazki sprawiły, że uznano go jako twórcę pierwszej przemysłowej metody druku na świecie.

Jak mogliście zauważyć śledząc naszą serię o historii druku, była to niezwykle długa droga, do której przyczyniło się wiele kultur. Każda z nich dołożyła swoją cegiełkę do tego, co udaje nam się osiągnąć teraz. Nie martwcie się jednak, że to koniec naszej serii! Na pewno niedługo powrócimy do Was z kolejnymi ciekawostkami, już bliższymi nam historycznie. W końcu historia druku nie kończy się w XV wieku, a wciąż rozwija!